metni hegel’in metni üzerine bir düşünme girişimiyle yazılmıştır. felsefi bir okuma denemesidir!!!
hegel’in efendi-köle diyalektiği şaşırtıcı bir biçimde kadın-erkek ilişkilenmesine ışık tutuyor. bahsedilen diyalektikte efendiyi köleden ayıran başat ayrıcalık hayatı pahasına yaşam karşısında tini olumlayabilmesinden gelir. aslında köle de efendiyle aynı tehlikede kalmıştır. kadının bu denklemde yaşam veren olarak kendi yaşamını hiç tehlikeye atmayan olarak yer alır. <burada şu parantezi açmalıyım kadın tarih boyunca başta doğumda olmak üzere bu patriyarkal düzen içerisinde hayatını tehlikeye atmıştır. benim burada yaptığım şey tarihsel gerçekliktense felsefi bir konumlandırma olmasından dolayı bu ifadeyi kullanıyorum> bunu sebebi de kadının erkekle yaşam mücadelesine girmemiş olmasından gelir. birebir hegel’in cümleleriyle, “başka (bilinç) bağımlı bilinçtir; onun için özsel gerçeklik hayvansal yaşamdır, yani bir başka bir kendilik tarafından verilmiş olan varlıktır.” başka bir kendilik verilen kadındır. kadın erkek tarafından erişilmiş somut değerleri hedefi olarak koyarak kendini aşma noktasıyla erişeceği <yaratacağı> geleceğin anahtarını erkeklerin elinde bulmaktadır. yani kadın erkek karşısında kendi dişil değerlerini koyamamıştır. buradaki kritik nokta şu, bu ayrışmayı sürdürüp aşkınlığı kendi elinde tutan erkektir. kadının özdeşleşme alanlarını erkek tarafından belirlendiğini ve bunun pahasına da kadınlara sınır, arketip çizmekten geri durmadıklarının altını çizmek gerek. varolanın aşkınlık ediniminde kendi doğrulanmasını araması cinsiyet ayrışmasından da öte bir mevzudur. bir var oluş meselesidir. yakın geçmişten bugüne kadınların biricik talebi varoluşu yaşama insanı hayvansallığına tabi kılmak değil, erkekler gibi varolunan olarak tanınmaktadır. 2. cinsiyet olarak değil. <buradaki erkek gibi ifadesi ontolojik olarak değerlendirilmemelidir amacım kadını yine yeniden bir başka üzerinden konumlandırmak değildir. sadece toplumsal olarak erkeğin tanınma biçimine göndermedir.>
